परछावां चल के तेरे राझंना
छाले पै गए हीर दे
हर दर ते, मथे टेके
हर पीर दे
पाटे कपड़े टुरदे-टुरदे
लिरो लिर वे
वेख के हाल मेरा
कलम चक लई फ़कीर ने
असी लड़-लड़ मर जाना
नइ बन दे गुलाम लकीर दे
हुन हदां दी हद मुक गयी
हुन ते रांझा नु हीर दे